มีบทความเก่าพิมพ์ไว้ในบล็อก บทความเก่า มากมาย ตอนนี้ก็ไม่ได้อัพเดทแล้ว ส่วนจะทำอย่างไร ก็คือคัดส่วนที่ผิดมาก ๆ ออกไป ผิดมาก ๆ ที่หมายถึงคือเราหลงผิดไปเอง มันถูกธรรม แต่มันไม่ถูกฐานะ ผิดในมุมของการประมาณ ซึ่งอาจจะไม่เหมาะกับตัวเองและผู้อื่น
ในมุมหนึ่งก็ต้องบอกว่าเนื้อหาทั้งหลายมีแรงผลักดันจากความหลงผิดในลัทธิ ซึ่งเมื่อเขาพูดจูงใจมาทางไหน เราไปศรัทธาเขา เราก็จะมีทิศทางของความเห็นไปตามเขา แล้วถ้าเขาเห็นผิดล่ะ? เราก็เห็นผิดไปตามเขาไง
แม้จะไม่ได้ผิดข้อธรรม อ่านพระไตรปิฎกพูดตามเลย แต่บางทีมันก็ผิดกาลเทศะ ซึ่งก็ต้องวัดกันที่เจตนาด้วยว่าลึก ๆ ในการแสดงธรรมหมวดนั้น จริง ๆ ในใจต้องการอะไร สิ่งที่ต้องการนั้นเป็นไปตามหลักปฏิบัติของพุทธหรือไม่ ยกตัวอย่างเช่น พุทธมีการกล่าวถึงหลักในการทำทาน ทีนี้บางคนหัวหมอก็เอาเรื่องทำทานมาหาประโยชน์ใส่ตน บอกว่าตนนี่แหละคือที่สุดแห่งบุคคลผู้ควรให้ทาน คำพูดประมาณนี้ก็เรียกว่าถูกตามข้อธรรม แต่เจตนาผิดหลักศาสนา ซึ่งเป็นเรื่องละเอียดอ่อนและพิสูจน์กันได้ยาก เพราะใครจะมาบอกความจริงในใจล่ะ หรือไม่บางคนหลงตัวเองก็ไม่รู้ไปเลยว่าจริง ๆ ตัวเองต้องการอะไร
ดังนั้นบทความในบล็อกเก่าก็จะมีบางส่วนที่ถูกจัดการให้เหมาะสม อาจจะมีแก้ไขบ้าง มีลบบ้าง ซึ่งจะถูกจัดการไปเรื่อย ๆ ตามที่ตรวจพบ สุดท้ายถ้าจะให้แนะนำก็ให้ตีไว้ว่าส่วนใหญ่จะได้รับอิทธิพลแบบมิจฉาทิฏฐิ ถ้าสนใจก็มาถาม มาอ่านบทความในปัจจุบันจะดีว่า